hayatımızdaki negatif düşüncelerin eyleme dönüşünü düşündüm bugün..hani klasik yedi nefs varya onlar hakkında biraz didiştim kendimle..bu yedi nefs nedir tam olarak bilmesem de insan hayatında gerçekten yok edilmeyi bekleyen olumsuz edimlerin olduğunu biliyorum..din felsefesine hiç girmicem de ben sadece kendimiz açısından bakıcam olaya..
yemek yemeyi, seksi, kibri, kin - nefret ve öfkeyi, tembelliği, hırsı ve kıskançlığı seviyor insanoğlu..sonuçta hayatımız zehir olduysa bir parça içimizdeki bu zehirlere bakmaya daha doğrusu onları görmeye çalışmaya ihtiyacımız var demektir..egomuz garip bir oyunda çünkü, bizi yanılsamalarla kendimizden uzaklaştırıp gerçeği görmememiz için çeşitli yollar denemekte..bizler özümüzden uzaklaşıp gerçekleri kendimizden her sakladığımızda egomuz daha da -sözde kendine güvenle her defasında yeniden yeniyor asıl bizleri..
bu yedi olayı çok felsefik birşey..hemen her şeyde çıkıveriyor karşımıza..özellikle din felsefesinde çok belirgin..bilinmez birşeyler sanki bize özümüzü bulmamız için sürekli yedi, yedi diye fısıldıyor..bu önemli..demek ki insanoğlu yediyi yani kendini bir şekilde keşfetmeli..
yemek yemek; fazlası obeziteye gider..ama yemek yemek yada yemeği istemek kafamızı en çok meşgul eden şeydir diyebilirim ben..bir anda burnuna geliveren o koku, o sırada ne yapıyor olursak olalım çeker alır bizi ordan..yeniliriz ona..bir günde neleri çeker canımız düşünsenize..kafamızın bir kısmı kesin yemekle meşguldür..
seks de yemek gibi insanların kafasının bir köşesinde sürekli bekler..sürekli meşgul eder..sürekli acıkır oda..hele erkeklerin işi çok daha zordur bu konuda..yirmidört saat boyunca evet uykuda bile kafalarını seks meşgul eder..
bazen yemek yemeyi unuturuz ama nedeni başka bir şeye duyduğumuz hırstır..hırsın bir sınırı yok herhangi bir konuda kolayca sarar bedenimizi..başka bir şeyi düşünemeyiz eğer hırslıysak..en önemli şey başarmak, başarmak, başarmaktır..hedef ne olursa olsun başarılmalıdır..en iyi not alınmalı, en mutluymuş gibi yapılmalı, dünyayı yönetmeli, en iyi yemeği yapmalı, en iyi anne olunmalı..v.s..
tembellik hırstan da kötü bence..en azından bir şey düşünmek hiç bir şey düşünmemekten iyidir..birşeyleri düşünebiliyorsak eğer bu yedilerden birini farkedip yok edebiliriz de belki de..hiçbir şey düşünmeden yaşamak çok tehlikeli..
kibir; ben onu hep ego olarak tanımlarım kendi hayatımda..egonun kelime anlamı olduğu için değil de
kibir bizi belki de kendimizden uzaklaştıran en büyük şey olduğu için..o bizi ele geçirdiğinde artık biz orada değilizdir..biz başka birşeye dönüşmüşüzdür..bir yaratığa..
büyük öfke kine dönüşür kin nefrete..bu kısır döngü döner durur beynimizde..öfke çocuklukta yapışır yakamıza..genelde babamıza duyarız o büyük öfkeyi..en büyük otorite en büyük öfke kaynağı olur içimizde..bu öğrenilen davranış yıkar geçer sevgilerimizi..bizi en çok besleyen sevgi ana damarı kesildimiydi elimizde korumasız bir benlik kalır ki bu da içimizdeki öfkenin büyütttüğü ikizleri -kin ve nefreti - mirasyedi gibi harcatır bize..
benim en önemsediğime geldi sıra..kıskançlık..en ama en tehlikelisi ve farkedip yok etmesi en zor olan bu..bir anda kalbimizde beliriveren bir sıcaklık, bu en büyük canavarın o anda bizle olduğunun habercisidir..farkedilmesi kolaydır fakat yok edilmesi en zor olanı..yok edeci bir şeydir, yıkar yok eder ve bitirir bizi..bu yaratık kalpte hissedildiği için yok etmek en zor belki de..en zor ama imkansız değil..
ailelerimiz bizleri büyütürken genel olarak en iyi anne -baba hırsıyla büyütmelerine rağmen ve sanırım hırsta zaten yok edilmesi gereken bir şey olduğu için bu yedi nefsi bize bizzat öğreterek büyütüyorlar..sonra çık işin içinden..kolaysa tabi..
benim bunla ilgili küçük bir formulüm var belki birgün size de lazım olabilir..önce kendini tanımayı iste, kendini farket, nefslerini keşfet, kendine bunları itiraf et, yok etmek için derin acılara katlan ve herkese itiraf et..arındır kendini..en azından çabala..bu insana iyi geliyor..bana inan!
0 yorum:
Yorum Gönder