22 Nisan 2012 Pazar

çocuk hikayesi

Gönderen Pisun zaman: 02:49
çocuk olmak..küçücük ama var olmak..biz yetişkinler özellikle türkiye'deki yetişkinler; çocuk olmayı  çocuk olarak var olmayı hatta çocukların bir varlık olduğunu önemsemeyiz..bir çoğunuz şuanda benim yanlış düşündüğümü geçiriyor içinden.. kendini dünyanın en iyi anne veya babası sanıp yaşayan insanlar yüzde olarak çoğunlukta..tabii bundan sadece gözlemlerim kadar emin olabiliyorum.. yani yüzde yüz kesinliği yok yazdıklarımın..ama eminim kameralara dayanan bir istatistik yapılsa ben haklı çıkarım..
küçücük olmak ama var olmak..sonsuz bilinmezliğin içinde bembeyaz bir gerçeklik; çocuk olmak.. bu yazı yetişkinleri anlatsa, işte bir kaç paragraf bir kaç virgül, birkaç soru işaretiyle sonlanırken çocuk olmak öyle birkaç paragraf vs ile yazılabilecek bir şey değil.. sonu olan bir şey de değil.. çocuk olmak sonsuz bir şey, her bakımdan sonsuz..hayaller, korkular, düşünceler, imgeler, şekiller,cesaret,enerji,sevgi..gerçekten de yaz yaz bitmez..tabii bence böyle bu.. çünkü çocuk olmak bence bir dönem değil bir ömür..
çocuk olmak..büyük güç..yok edilmesi gereken kadar büyük..o nedenle bizler yok ederiz çocuklarımızı, onları biz yaparız ki o büyük güç egolarımızı tüketmesin..yok etmek,biz yapmak..yanlış oldu sanırım..yok etmişiz gibi yapmak bizlermiş gibi yapmak daha doğru olurdu..çünkü daha önce dedim ya çocuk olmak bir ömür süren hatta ömrün ötesine geçen bir sonsuzluk..o nedenle yok edilemez O, sadece edilmiş gibi yapılır..tek tip insan yığınları kendine benzemeyeni yok etmeye programlanmış virüs programları gibi çalışıp onları bulur seçer ve yok eder..miş gibi yapar..
bazen düşünüyorum da bizler gerçekten evrenin ilk basamağında, ilkel bir gezegende yaşıyoruz ve ilkellik düşük bilinçlerimizi geliştirmemize engel oluyor sürekli..dünya gezegeninde yaşayan insan ırkı hala en ilkel ırk olduğu için  GÜÇ ile ego şişirmeye,''bir şey olmaya'' çabalayıp duruyor..o nedenle de çocukluk; bize yok edilmesi gereken bir dönem olarak; alt beynimizden sürekli pompalanıyor..
şimdi dünyaya şöyle bir uzaydan bakalım..dünyada ki bu kargaşayı bir bütün olarak görelim..beton bloklar,devasa iş, alışveriş merkezleri,bozuk üretilen yiyecekler,savrulup atılıveren her cins çöp,rengi siyaha çalmış ölü denizler,patlayan bombalar,medya patronları,tv ler ,arabalar bir sürü ıvır zıvır ..bakmaya devam edin daha derinlere evlerin içindeki kokuşmuşluk,hır gür,para kazanma -kaybetme sorunları..içim daraldı..kesinlikle yok eden bir ırkız biz..ve bunu sadece güç uğruna yapıyor olmamız ah işte o tam bir bonus..dinde savaş,iş hayatında savaş,evde savaş,okulda savaş..sonsuz gidiyor bu liste..
bir dakika 3 yaşımızdaki gibi düşünmeye çalışsak inanın bugünden kötü olmayacak gelecek..her ne yapıyorsa büyükmüş gibi yapan o -biz insanlar yapıyor..çocuk olmak..büyük ideal..en azından benim için..bu ilkel dünyada hayranı olduğum birkaç isim var gene de ..bu ''gene de''kelimesi her şeye rağmen demek benim için..büyük kitleler için bir şeyler yapmaya çalışan bir kaç kişi..bazıları filazof bazıları yazar,şair,bazıları yakın çevremden yüreği tertemiz insanlar,bir tanesi de lider..O ki benim tüylerimi ürpertip,gerçekten kalbimi yerinden çıkaracak kadar titreten bir lider..bunların hepsini gerçekten hissediyorum yani emin olabilirsiniz öyleymiş gibi yapmıyorum çok ama çok içten bu duygularım..O nu gerçekten kalpten tanıdığımı biliyorum çünkü fikirlerindeki saf gerçeklik,yüreğindeki tertemiz duyguları hissediyorum hala..
O büyük millet meclisinin açıldığı günü çocuklara armağan ederken hiç yanılmamıştı..çünkü çocuk olmak çocuk olarak var olmak sonsuza dek süren bir şey..o tertemiz yüreği keskin zekasının önüne bir tek bu konuda geçti..yanıldı..biz insan ırkı ilkel benliklerimizle çocuklarımızı yok ediyorduk,edecektik..ben bu günü bir gün bütün büyüklerin çocukluk günü olarak kutlamasını diliyorum..en azından yılda bir gün çocuk olmayı başarmakta büyük bir başarıdır..
tüm insan ırkının çocuk olma günü mutlu geçsin.. 

0 yorum:

 

Ben v.s