baloncu

yürüyorum yolda, parka doğru.
sıkıntılıyım, havada öyle
gökyüzü iyice kapanmış ağlamaya başlamadan önce.
parkta oturuyorum elimde çekirdek
zaman geçiyor, elimdeki kitabın satırları tükeniyor,
bir çocuk ağlaması yayılıyor parka
annesinin elini çekiştirmekte çocuk; ağlayarak
bir baloncu memnun, çocuğa balonu uzatıyor
çocuğun yüzü, gülüşü kıpkırmızı oluyor balonun ardında
ve balonlar;
gökyüzüne dönük gözleri
gök; annesinin elini çekiştiriyor, belli ki ağlamaya hazırlanıyor.
bulutlar oluşuyor gözlerinde
ve ağlıyor gökyüzü; balonlar için
ve herkes kaçışıyor evlerine
ben de ıslanıyorum sağnakta ama
oturuyorum hala, hatta çekirdek bile yiyiyorum.
bir çocuk telaşla; aldığı balonu salıveriyor gökyüzüne
ve gök gülüyor,
yüzü balonun ardında sararıyor
gök bütün gün sarı balonuyla oynuyor
mutlu ve ağlamaksız..
insanlar geziye çıkıyor evlerinden..


gün geceye yönelirken 
baloncu hala köşede bekliyor
ve çocuklar hala ağlıyorlar balon için..